Vlieland

During our Terschelling vacation, we also made a trip to one of the adjacent islands, namely Vlieland. Early in the morning we got up to get the ferry at nine thirty. We had to cycle a bit first, but the weather was beautiful and James lay comfortably in his dog bike trailer, no problem! When we arrived at the ferry, there were several other dogs who also went to Vlieland, so James had to meet every one of them. On the ferry, James wanted to sit on my lap so he could look outside. There was a lot to see on the Wadden Sea, but sadly no seals today... When we arrived at Vlieland, the first thing we had to do was to rent another bike trailer because that was way cheaper than bringing our own with us on the ferry. James all thought it very interesting and he sat in the bike trailer as if it was his own. Then we went to a restaurant to drink something, so James needed to be calm again for a while. Again, he behaved very well and just lay down next to me. Then, of course, it was James time! We cycled to the highest dune of Vlieland, the Vuurboetsduin, with its lighthouse on top. It was very quiet, so James could run free. Had to stretch his legs! After half an hour, James was very hot. It was a beautiful day with temperatures rising to 80 degrees and the sun was shining brightly. Quickly, we went down to give James some water and then he had to go back into the trailer again. Gladly, he really liked the bike trailer. After cycling over a part of the island, we had to take a stop again. This time, the beach to cool down in the sea! James had so much fun and ran a lot. He played with the ball, ran some more, and swam. He also loves to jump over the waves and with his hindlegs to the back, it really is a strange sight! There were more people on the beach here than at Terschelling, but James listens very well, so he could run free again. After playing for an hour, it was time for lunch. James was completely satisfied and went to sleep on his side at the terrace. Soon, it was time to move on, but James could relax some more in his trailer. He just enjoyed everything that happened around him and took a good look at everything. The next stop was at the Posthuys. We found a bench with shade, so James could sniff somewhat. He drank some water and soon found a great spot underneath the bench. The day was already gone for a big part and we had seen the whole island. It was time to go back to the village. Sadly, the weather turned quickly and a storm was coming up. We cycled along the Wadden Sea and that didn't make it easier... A storm and a bike trailer with a dog in it is not recommended... We had to rest in between, so James could stretch his legs and look at some horses. Then we headed back to the village. Quickly, we searched for a restaurant to eat something. James was tired too from all the experiences. He made himself comfortable on a wooden bench and didn't stand up anymore. Minutes later, he fell to his side and closed his eyes. He was really tired! After our diner, the ferry left around seven p.m. back to Terschelling. James lay down and didn't feel like standing up anymore. Gladly, he did so when the ferry was moored! The weather had become even worse and we still had to cycle back home, a trip of about 4.5 miles. Storm, a bike trailer, and tiredness made it hard, but gladly it didn't start to rain. Eventually, we arrived back home at eight thirty and we were gone for exactly twelve hours. James was exhausted and we didn't see him anymore that evening!

Tijdens onze vakantie naar Terschelling hebben we ook een dagje eilandhoppen gedaan. 's Ochtends vroeg stonden we op om om half tien de boot naar Vlieland te nemen. Eerst moest er een stukje gefietst worden, maar het weer was prachtig en James lag lekker in de fietskar, geen probleem dus! Bij de boot waren er nog andere hondjes die ook naar Vlieland gingen, dus daar moest even mee kennis gemaakt worden. Op de boot kwam James dit keer lekker op schoot zitten, en geduldig keek hij naar buiten. Zo veel te zien ook op die Waddenzee! Geen zeehonden helaas... Op Vlieland aangekomen moest er als eerste een fietskar gehuurd worden, want dat was een stuk goedkoper dan onze eigen Doggyride meenemen naar het andere eiland. James vond het allemaal prima en installeerde zich al snel in deze andere fietskar. Natuurlijk gingen we eerst even wat drinken, dus James moest weer even rustig gaan liggen op een terrasje. En weer deed hij het voorbeeldig, alles vindt hij goed. Daarna was het de beurt aan James en snel fietsten we naar het Vuurboetsduin, het hoogste duin van Vlieland waarop de vuurtoren staat. Het was heerlijk rustig, dus James mocht lekker los. Even de benen strekken! Na een half uurtje kreeg James het wel erg warm, het was een prachtige dag met zo'n 25 graden en de zon scheen volop. Snel weer naar beneden om James wat water te geven en hup, daar moest hij weer in de fietskar. Gelukkig vond hij het geen enkel probleem. Na een stukje over het eiland te zijn gefietst, was de volgende stop het strand. Even afkoelen in het water! James had volop plezier en rende wat af. Lekker spelen met de bal, rennen en zwemmen. Het was hier wel wat drukker op het strand, maar James luistert prima en mocht hier dus ook van de lijn af. Na een uurtje spelen was het tijd geworden om wat te lunchen. James was inmiddels helemaal tevreden en ging heerlijk op zijn zij liggen slapen op het terras van de strandtent. Al snel was het tijd om door te gaan, maar James kon weer fijn in zijn kar gaan liggen. Hij genoot van alles wat er om hem heen gebeurde en bekeek alles eens goed. De volgende stop was het Posthuys. We vonden een bankje met schaduw en daar kon James weer even snuffelen. Natuurlijk bracht het meegenomen water ook voor verkoeling en al snel vond hij een fijn plekje onder het bankje. Inmiddels was de dag al voor een groot gedeelte om en hadden we het hele eiland al bekeken. Tijd dus om terug naar het dorp te gaan. Helaas knapte het weer snel af en kwam er een storm opzetten. We fietsten langs de Waddenzee en dat maakte het er niet gemakkelijker op... flink trappen moesten we! Windkracht 7 en een fietskar met een hond erin achter je fiets is niet aan te raden... Tussendoor moest er even uitgerust worden en mocht James weer even uit de kar om de paarden te bekijken. Daarna snel weer door en uiteindelijk kwamen we moe weer in het dorp aan. Snel zochten we een terrasje uit om wat te eten en James hield het ook voor gezien. Al die indrukken de hele dag hadden hem toch wel moe gemaakt! Hij zocht een lekker plekje uit op de houten bank en kwam niet meer overeind. Even later viel hij zelfs om en deed hij zijn ogen dicht. Hij was echt moe! Na het eten vertrok de boot om zeven uur weer naar Terschelling. James plofte neer op de boot en zag er niet uit alsof hij nog overeind wilde komen. Gelukkig deed hij dat wel toen de boot aangemeerd was! Het weer was inmiddels nog slechter geworden en wat een pech dat we nog zeven kilometer terug moesten fietsen naar het huisje. Storm, een fietskar en moeheid zorgden voor een moeizame rit terug, maar gelukkig bleef het wel droog. Uiteindelijk kwamen we om half negen weer thuis aan, en waren we dus precies twaalf uur op pad geweest. James was uitgeput en die hebben we de hele avond niet meer gezien!